Vrijdagmorgen, veel te vroeg ’s in de ochtend. Even puzzelen om 3 fietsen en 3 mensen in de auto te passen, maar al snel kunnen we op weg naar de Wielerherberg. Op naar een mooi weekend! Na een paar uurtjes in de auto en een kort voorstelrondje kunnen we direct aanschuiven voor de lunch, waarna we al snel op de fiets stappen voor een mooi vrijdagmiddagritje. Even wennen aan elkaar, maar vooral aan de Duitse heuveligheid, en genieten van het prachtige uitzicht: fietsen tussen de wijnvelden door en langs de kade van de Moezel – zo vliegt de middag voorbij. Totdat we weer aan de voet van de ‘thuisberg’ aangekomen zijn, want als toetje mogen we nog ‘even’ 200 hoogtemeters overwinnen voordat we kunnen genieten van na-het-fietsen-eten en een lekker warme douche.

Op zaterdagochtend stappen we na een stevig ontbijt weer op de fiets, helaas is het wat regenachtig. Na een paar uurtjes fietsen komt de welverdiende pauze (mét Kaffee und Kuchen!). Ietsje later dan gepland, maar gelukkig nog wel precies op tijd om de grote regenbui in een cafeetje door te kunnen brengen. De bui duurt helaas wat langer dan gepland, dus we nemen nog maar een extra kopje koffie voordat we weer op de fiets stappen.

Na de break splitsen we op in twee groepen, om iedereen zoveel mogelijk tegemoet te komen in de ‘juiste’ hoeveelheid hoogtemeters. Beide groepen rijden een prachtig rondje, en komen vlak voor de laatste klim van de dag weer bij elkaar. Alle niet-CE jasjes gaan uit en de ergste modderspetters worden weggeveegd. Op de beklimming van de ‘huisberg’ staat namelijk de fotograaf, die de hele dag al foto’s maakt vanuit de volgauto, prachtige plaatjes te schieten. Toch een goede motivatie om tijdens het klimmen te doen alsof het helemaal niet zwaar is –die nattigheid deert dan opeens ook niet meer. Eenmaal weer thuis staat er wederom een fantastisch assortiment aan herstelvoedsel klaar. De regen blijkt door te zetten en voor een tweede ritje door de regen is weinig animo. Gezelligheid en spelletjes onder het genot van een biertje zijn immers een meer dan waardig alternatief.

Zondagochtend, de laatste dag alweer! Van goed infietsen en lekker rustig opwarmen is vandaag weinig sprake, want opperste concentratie en voorzichtigheid is nodig tijdens de (steile en helaas vanochtend ook natte) afdaling vanuit de Wielerherberg naar onderin de vallei. Krap een paar kilometer later staat ons bovendien al een pittige klim te wachten, goedemorgen! Gelukkig compenseert de prachtige omgeving ruimschoots voor de toch lichtjes protesterende benen… We fietsen door de vele koolzaadvelden die de Eifel rijk is, en het zonnetje komt er zowaar nog even bij kijken. Wat een leven, wat een feestje! De rit vliegt veel te snel voorbij, en voordat we het doorhebben rijden we alweer terug omhoog naar de Wielerherberg. Tijd om weer naar huis te gaan, dromend van de prachtige ritten alvast fantaserend over de volgende keer!